Κρανιογναθοπροσωπική

Από τα τμήματα που δεν έχουν ενωθεί πλήρως δημιουργείται ένα χάσμα το οποίο ονομάζεται σχιστία. Οι 2 γραμμές μεταξύ της μύτης και του άνω χείλους μας είναι τα σημεία ένωσης μεταξύ των τριών τμημάτων του χείλους μας, το αριστερό, το δεξί και το μεσαίο. Ομοίως, η άνω γνάθος μας αποτελείται επίσης από 3 τμήματα. Ένα κεντρικό τμήμα το οποίο αποτελείται από τους 4 κοπτήρες καθώς και το δεξί και το αριστερό τμήμα τα οποία είναι πανομοιότυπα κατοπτρικά. Το αριστερό και το δεξί τμήμα ενώνονται προς τα εμπρός με το κεντρικό τμήμα και μεταξύ τους πίσω από το κεντρικό τμήμα έως τη σταφυλή και στο άκρο της μαλακής υπερώας.

Οι σχιστίες μπορεί να εμφανιστούν σε διάφορους βαθμούς και συνδυασμούς. Από μια αδιόρατη υποβλεννογόνιο σχιστία στο μυ της μαλακής υπερώας ή μια μικροσκοπική κλίση προς τα άνω της μίας γωνίας που σχηματίζεται από την καμπύλη του άνω χείλους έως μια πλήρη αμφίπλευρη σχιστία χείλους και υπερώας. Οι σχιστίες δεν σχετίζονται συνήθως με κάποια άλλη πάθηση και σήμερα μπορούμε να επιτύχουμε μια εξαιρετική αισθητική και λειτουργική αποκατάσταση. Οι συγκεκριμένες χειρουργικές επεμβάσεις πραγματοποιούνται εντός του πρώτου χρόνου ζωής.

H συγκεκριμένη περίπτωση είναι τόσο σπάνια που ελάχιστοι χειρουργοί στον κόσμο έχουν αντιμετωπίσει. Αφορά σχιστία όλου του προσώπου, δηλαδή πλήρη κεντρική σχιστία. Το οστό λείπει και σε όλο το μέτωπο κεντρικά. Ήταν ιδιαίτερα σημαντικό να γίνει ειδικός χειρισμός στη χρονική ακολουθία των επεμβάσεων καθώς κάθε χειρουργείο αδυνατίζει τα οστά και προσθέτει περισσότερο ουλώδη ιστό.

Σε συνεργασία με τον ορθοδοντικό σχεδιάστηκε και τοποθετήθηκε στο στόμα κάτι που κρατούσε τα οστά στη θέση τους με στόχο να μην αυξηθεί επιπλέον το κενό.  Σε δεύτερο χρόνο  με εταιρία με την οποία συνεργαζόμαστε βάλαμε ειδικό κράνος με προεκτάσεις στα ζυγωματικά πάλι να εξασκήσουμε πίεση να μην ανοίξει άλλο το κενό αλλά και με την ελπίδα ότι θα το μείωνε .  Θεωρούμε ότι μάλλον μας βοήθησαν να αποτρέψουμε την αύξηση του κενού. Οι μετρήσιμες αναλογίες ήταν σαφώς καλύτερες. Όταν  η Μ. έφτασε στην ηλικία των 21 μηνών, αφού οι νευροχειρουργοί έκριναν ότι δεν μπορούσαμε να περιμένουμε άλλο, ξεκίνησε το 1ο στάδιο χερουργικής αποκατάστασης και έπειτα από ένα χειρουργείο 12 ωρών μετακινήθηκαν τα δύο ημιπρόσωπα προς το κέντρο και κλείσαμε τα χείλη και τη μύτη. Παρακάτω τα σχόλια των συναδέλφων μου για αυτή την περίπτωση:

'The result on that frontal-nasal dysplasia is phenomenal!  Lucky family and child to have you as their surgeon. Show that to the bankers and they will give you a blank check.’ John Polley, Καθηγητής Κρανιοπροσωπικης Χειρουργικής, Πανεπιστήμιο Michigan.

'Looks fantastic. Good correction.’ David Dunaway, Professor of Craniofacial Surgery, Great Ormond Street, London

Ανακαλύψαμε το πρώτο συνθετικό υλικό μέσα απ' το οποίο μπορεί να ανατείλει δόντι.
Αυτό επιτρέπει την καλύτερη αποκατάσταση της σχιστίας της φατνίας σε βρεφική ηλικία πριν ανατείλουν τα πρώτα δόντια, αντί τα 10 χρόνια όπως γίνεται τώρα.

Επιπλέον προτερήματα της ανακάλυψης του υλικού είναι ότι δεν έχουμε δότρια περιοχή και δεν χρειάζεται να πάρουμε κόκκαλο από τον ίδιο τον ασθενή γιατί το υλικό μετατρέπεται σε φυσικό κόκκαλο.  Αυτό συνεπάγεται λιγότερο χρόνο χειρουργείου, συνεπώς λιγότερο κόστος, λιγότερες επιπλοκές και λιγότερο πόνο.

Είμαστε από τις ελάχιστες ομάδες στον κόσμο που προσφέρουν την δυνατότητα αποκατάστασης χειλεοσχιστίας τις πρώτες μέρες που θα γεννηθεί το παιδί.  Αυτό σημαίνει ότι φεύγει από το νοσοκομείο πιο γρήγορα, μπορεί να θηλάσει συνεπώς τρώει καλύτερα, πηγαίνει σπίτι ένα φυσιολογικό στην εμφάνιση παιδί χωρίς να διαταράσσεται η οικογένεια και το περιβάλλον της.

Επιπλέον, κλείνοντας την υπερώα και την φατνία πριν το πρώτο έτος γέννησης, έχουν ολοκληρωθεί τα σημαντικότερα χειρουργεία του παιδιού πριν ακόμα έχει μνήμη του συμβάντος.

Μπορεί να είναι συγγενής (δηλαδή γεννιέσαι με αυτήν) ή επίκτητη.  Ποιο συχνή επίκτητη βλεφαρόπτωση είναι απλώς η φθορά του χρόνου. Η διόρθωση αφορά το "τσίτωμα' του ανελκτήρα. Η πτώση του κάτω βλεφάρου λέγεται εκτρόπιον και εκεί πρέπει να 'τσιτώσουμε' όλο το βλέφαρο. Και στις 2 περιπτώσεις χρησιμοποιούμε τοπική αναισθησία και οι επεμβάσεις γίνονται στο ιατρείο.

Προεγχειρητικές & Μετεγχειρητικές εικόνες      

Προεγχειρητική εικόνα ασθενούς                                              Μετεγχειρητική εικόνα ασθενούς

Πρόωρο κλείσιμο της επιμήκους ραφής στην κορυφή του κεφαλιού (οβελιαία ραφή), γνωστή και ως δολιχοκεφαλία, η πιο κοινή από τις περιπτώσεις κρανιοσυνοστέωσης (δολιχοκεφαλία = επίμηκες κεφάλι). Για να διορθωθεί αυτό το πρόβλημα συνήθως χρειάζεται χειρουργική επέμβαση κατά την οποία ανοίγεται ξανά η ραφή που έχει κλείσει πρόωρα. Μερικές φορές χρειάζεται μετεγχειρητικά θεραπεία με ειδικό κράνος για την επίτευξη ενός άρτιου αποτελέσματος.

Προεγχειρητικές & Μετεγχειρητικές εικόνες      

Προεγχειρητική εικόνα ασθενούς                                              Μετεγχειρητική εικόνα ασθενούς

Συχνά θεωρείται εσφαλμένα ως κρανιοσυνοστέωση.  Στην πραγματικότητα, πρόκειται για το αποτέλεσμα της επανειλημμένης τοποθέτησης του κεφαλιού του βρέφους ακριβώς στην ίδια θέση. Η κατάσταση αυτή δημιουργείται συχνά σε πρόωρα βρέφη ή σε βρέφη που χρειάζονται παρατεταμένη νοσηλεία. Επειδή τα οστά του κρανίου είναι ακόμη πολύ λεπτά και εύπλαστα, η πίεση από το μαξιλάρι ή το κρεβάτι ακριβώς στο ίδιο σημείο του κεφαλιού προκαλεί διαπλάτυνση στο συγκεκριμένο μέρος του κρανίου και αντισταθμιστική παραμόρφωση σε άλλα μέρη. Συχνά, γίνεται ασύμμετρη η θέση των αυτιών (το ένα αυτί φαίνεται πιο μπροστά στο κεφάλι απ' ό,τι το άλλο). Η αντιμετώπιση με επανατοποθέτηση του κεφαλιού σε νεαρή ηλικία ή η θεραπεία με ειδικό κράνος συχνά διορθώνει το πρόβλημα αυτό και η χειρουργική επέμβαση γίνεται μόνο σε σοβαρές περιπτώσεις.

Προεγχειρητικές & Μετεγχειρητικές εικόνες      

Προεγχειρητική εικόνα ασθενούς                                              Μετεγχειρητική εικόνα ασθενούς

Η ανάπτυξη της κεφαλής και του εγκεφάλου συντελείται από τη γέννηση έως τα πρώτα χρόνια της παιδικής μας ηλικίας. Για να μπορέσει το κεφάλι μας να μεγαλώσει, οι οστικές πλάκες του κρανίου μας πρέπει να έχουν κάποιο περιθώριο κίνησης. Μόνο τότε μπορεί να δημιουργηθεί αρκετός χώρος για την ομαλή ανάπτυξη του εγκεφάλου, ο οποίος αυξάνεται σε μέγεθος ωθώντας τη φυσιολογική ανάπτυξη του κρανίου. Τα σημεία στα οποία εφάπτονται οι οστικές πλάκες ονομάζονται «ραφές». Συνήθως, οι ραφές αρχίζουν να συνενώνονται από την ηλικία των 18 μηνών και η συνένωση όλων των ραφών ολοκληρώνεται όταν το κεφάλι μας φτάσει στο πλήρες μέγεθός του. Όταν μία ή περισσότερες από τις ραφές αυτές κλείνουν νωρίτερα, το φαινόμενο αυτό ονομάζεται κρανιοσυνοστέωση. Πρόκειται για συγγενείς διαμαρτίες του κρανίου που μπορεί επίσης να επηρεάσουν το πρόσωπο και να εμφανιστούν σε 1 στις 2000 γεννήσεις. Το κρανίο μας έχει 6 ραφές από τις οποίες δημιουργείται νέο οστό κάθετα προς την κατεύθυνσή τους. Οι πιο κοινές περιπτώσεις κρανιοσυνοστέωσης αφορούν μία μόνο ραφή. Συνήθως, πρόκειται για μεμονωμένες ανωμαλίες αλλά μπορεί να συνυπάρχουν με άλλα προβλήματα. Ανάλογα με τον αριθμό των ραφών και το βαθμό της εμπλοκής τους μπορεί να δημιουργηθούν πολύ ειδικές και χαρακτηριστικές δυσμορφίες. Η χειρουργική αντιμετώπιση για το άνοιγμα μιας ραφής που έχει κλείσει πρόωρα μπορεί να είναι ο μόνος τρόπος πρόληψης της μη αναστρέψιμης ανάπτυξης του κεφαλιού ή ακόμη και του εγκεφάλου. Για τη συγκεκριμένη διαδικασία απαιτείται μια ομαδική προσέγγιση στην οποία κρανιογναθοπροσωπικοί χειρουργοί και νευροχειρουργοί σχεδιάζουν και πραγματοποιούν μαζί την επέμβαση με στόχο το καλύτερο δυνατό αισθητικό και λειτουργικό αποτέλεσμα για το παιδί.

Ο «μαγικός» χρόνος για τη χειρουργική επέμβαση κρανιοσυνοστέωσης είναι περίπου στους 6-12 μήνες. Στην ηλικία αυτή το σωματικό βάρος του παιδιού έχει αυξηθεί σημαντικά σε σχέση με τη γέννηση· αυτό σημαίνει ότι το παιδί θα μπορεί να ανεχθεί τη χειρουργική επέμβαση καλύτερα και να αναρρώσει πιο γρήγορα. Εναλλακτικά, ορισμένες χειρουργικές επεμβάσεις μπορούν να πραγματοποιηθούν ενδοσκοπικά σε ηλικία 3 μηνών.

Ο οφθαλμικός κόγχος είναι μια πολύπλοκη ανατομική περιοχή που χρήζει εξειδικευμένες γνώσεις.  Ασχολούμαστε με την αφαίρεση όγκων, ανάταξη καταγμάτων, διόρθωση ενόφθαλμου ή εξόφθαλμου, ή θεραπεία δακρυκών νοσημάτων, συγγενείς ανωμαλίες, βλεφαρόπτωση και γενικά την αποκατάσταση του.

Προεγχειρητικές & Μετεγχειρητικές εικόνες      

Προεγχειρητική εικόνα ασθενούς                                              Μετεγχειρητική εικόνα ασθενούς